Nevvâs b. Sem’ân Der ki; Rasülullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Deccal’dan Bahsedip, “Sizin İçin Korktuğum Şey, Deccal’dan Başkasıdır. Şâyet Ben Aranızdayken Deccal Çıkacak Olursa, Ben Sizin Yerinize Delillerimle Onu Mağlûp Ederim. Ancak Ben İçinizde Yokken Çıkacak Olursa, Artık Herkes Kendi Delilleriyle Onu Yenmeye Çalışacaktır. Benden Sonra Allah Yerime, Her Müslüman’ın Vekîlidir. Deccal Genç, Kıvırcık Saçlı ve Bir Gözü Dışarıya Çıkmış Biridir. Onu Abdüluzzâ b. Katan’a Benzetiyorum. İçinizden Herkim Onun Çıkışına Yetişirse, Kehf Sûresinin İlk Âyetlerini Okusun!” Buyurdu.Başka Bir Rivâyette, “İçinizden Herkim Onun Çıkışına Yetişirse Ona Karşı Kehf Sûresinin İlk Âyetlerini Okusun. Şam ile Irak Arasındaki Bir Gedikten Çıkacak ve Sağa Sola Sataşmaya Başlayacaktır. Ey Allah’ın Kulları! Onun Karşısında Sebat Gösterin!” Buyurdu. Ona, “Ey Allah’ın Rasülu! Yeryüzünde Ne Kadar Kalacak?” Diye Sorduğumuzda, “Kırk Gün Kalacak. Ancak Bu Kırk Günün Bir Günü Bir Yıl Kadar, Bir Günü Bir Ay Kadar, Bir Günü Bir Hafta Kadarken Diğer Günleri de Sizin Bu Günlerinizin Uzunluğunda Olacaktır.” Buyurdu. Kendisine, “Ey Allah’ın Rasülu! O Bir Yıl Gibi Olan Günde, Kılacağımız Bir Günlük Namaz, Bizim İçin Yeterli Olacak mı?” Diye Sorduğumuzda, “Hayır, Ancak Zamanın Uzunluğuna Göre Vakitleri Siz Ayarlarsınız.” Buyurdu. Ona, “Ey Allah’ın Rasülu! Deccal’ın Yeryüzündeki Hızı Nasıl Olacaktır?” Diye Sorduğumuzda, “Rüzgâr Tarafından Sürüklenen Bir Bulut Hızında Olacak. Bir Topluluğa Gelip Dâvet Edecek, Onlar da Ona Îmân Edip Dâvetine İcâbet Edecekler. Göğe Emrettiği Zaman Yağmur Yağacak, Yere Emrettiği Zaman da Ekinler Yeşerecek. Hayvan Sürüleri Her Zamankinden Daha Çok Yavrulayacak, Her Zamankinden Daha Çok Süt Verecek ve Her Zamankinden Daha Çok Doyacaklar. Sonra Başka Bir Topluluğa Gelecek ve Onları da Dâvet Edecek Ancak Onun Sözlerini Kabûl Etmeyecekler, Deccal de Oradan Ayrılacaktır. Ancak Sabah Olduğunda O Topluluk, Mal Nâmına Ellerinde Bir Şeyin Kalmadığını Göreceklerdir. Harabelik Bir Yere Uğradığı Zaman Ona, “Hazinelerini Çıkar!” Diyecek. Harabe de, İçerisinde Bulunan Hazineleri Çıkaracak. Çıkan Hazineler, Deccal’ın Peşinden, Arıların Birbirlerini Takip Etmeleri Gibi Gideceklerdir Sonra Genç Bir Delikanlıyı Çağırıp, Kılıçla Vurup İkiye Ayıracak ve Her Bir Parçası Bir Ok Atımlığı Mesâfeye Düşecektir. Sonra Onu Çağırdığında, Genç Neşe İçerisinde ve Gülerek Tekrar Yanına Gelecektir. Deccal Bu Hâldeyken Allah, Meryem Oğlu Mesîhi Gönderecek. Mesîh de Şam’ın Doğusundaki Beyaz Minârenin Yanına, İki Güzel Giysi İçerisinde, Ellerini İki Meleğin Kanatlarına Koymuş Bir Şekilde İnecek. Başını Eğdiği Zaman Damlalar Oluşacak, Kaldırdığı Zaman ise Başından İnci Taneleri Gibi Aşağıya Düşeceklerdir. Onun Nefesinin Dokunduğu Her Kâfir Ölecektir. Nefesi de, Gözünün Görebildiği En Uzak Noktaya Kadar Ulaşacaktır. Mesîh, Deccal’ı Arayacak ve Onu Lût Kapısında Bulup Öldürecektir. Sonra Mesîh, Yani Îsâ Aleyhisselâm, Allah’ın Kendilerini Deccal’dan Koruduğu Bir Topluluğa Gelecek, Yüzlerine El Sürecek ve Her Birisi ile Cennetteki Derecelerine Göre Konuşacaktır. Mesîh Bu Hâldeyken Hazreti Allah Ona, Yani Îsâ Aleyhisselâm’a, “Kendileriyle Savaşmaya Kimsenin Gücünün Yetmeyeceği Bâzı Kullarımı (Diğerlerinden) Ayırmıştım. Onları Al ve Tûr Dağına Git!” Diye Vahy Edecek. Sonra Allah, Ye’cûc ve Me’cûc’ü Gönderecek. Bunlar Her Tepeden Aşağıya Süzülecekler. İlk Grup Taberîye Gölüne Gidecek ve İçerisindeki Tüm Suyu İçecekler. Diğer Grup Bu Göle Uğradığında, “Burada Daha Önce Su Bulunuyordu.” Diyecekler. Hazreti Îsâ ve Yanındakiler, Muhasara Altında Kalacak, Öyle ki, O Zaman Bir Öküzün Başı, Sizin Şimdiki Yüz Dinarınız Değerinde Olacak. Îsâ ve Yanındakiler Allah’a Duâ Edince, Ye’cûc ve Me’cûc Kavminin Boyunlarından Kurtçuklar Bitecek ve Hepsi Birden Tek Bir Kişinin Ölümü Gibi Ölecek, Yok Olup Gideceklerdir. Daha Sonra Îsâ Aleyhisselâm ve Yanındakiler, Dağdan İnip Yeryüzüne Dağılacaklar. Ancak Yeryüzünde Ye’cûc ve Me’cûc Kavminin Leşlerinin ve Kanlarının Bulaşmadığı Bir Karışlık Yer Bile Bulamayacaklar. Îsâ ve Arkadaşları Allah’a Duâ Ettiklerinde ise Allah Deve Boynu Gibi Büyük Kuşlar Gönderecek. Bu Kuşlar O Leşleri Alıp Allah’ın Dilediği Yere Götürüp Atacaklardır. (Tirmizî’de Müslümanlar Bu Toplumun Geride Kalan Oklarını Yaylarını ve Ok Koydukları Torbalarını Yedi Yıl Yakıt Olarak Kullanacaklar). Sonra Allah Öyle Bir Yağmur Gönderecek ki, Kentte ve Yaylada Ne Kadar Şey Varsa Hepsi Bu Yağmurdan Nâsibini Alacak ve Yeryüzü Tertemiz Olacak Şekilde Yıkanacaktır. Sonra Yere, “Ürünlerini Bitir ve Bereketini Geri Getir!” Denilecek. O Günü O Topluluk Nar Yiyecek ve Nar Kabuğunun Altında Gölgeleneceklerdir. Hayvanlara Bir Bereket Gelecek. Öyle ki, Yeni Doğmuş Bir Devenin Eti, Kalabalık Bir Topluluğa Yetecektir. Yeni Doğmuş Bir Sığırın Eti, Kalabalık Bir Topluluğa Yetebilecektir. Yeni Doğmuş Bir Koyun Dahi Bir Kabileye Yetecektir. İnsanlar Bu Durumdayken, Allah Güzel Kokulu Bir Rüzgâr Gönderecek ve Bu Rüzgâr Onları Koltuk Altlarından Tutup Her Mü’min ve Müslüman’ın Canını Alacaktır. Geriye Sadece Merkepler Gibi Tepinen İnsanların En Kötüleri Kalacaktır. Kıyâmet de İşte Onların Üzerine Kopacaktır.

[Sahîh] [Tirmizî (2240) ve Müslim (2937).]

[el-Hatîbu’t-Tebrîzî ▬ Mişkâtu’l Mesâbîh, Cilt: 5, Sahife: 63, 64 ve 65.]